Kitobxon nazarida avval boshdan jannatmonand yurt sifatida tasavvur uyg‘otadigan Makondo fuqarolari bora-bora boshqacha hayot tarzi bilan yashashni xohlab qoladilar: ulargaendi o‘zlari makon tutgan yer torlik qiladi, ozodlik, hurlik istab qoladi qalblari.